MDMA to substancja psychoaktywna z grupy empatogenów / entaktogenów. Chemicznie jest fenetylaminą i pochodną amfetaminy. Jej działanie polega na promowaniu uwalniania serotoniny, dopaminy i noradrenaliny w mózgu.
Rick Ingrasci, psychoterapeuta, który podawał MDMA pacjentom w ramach terapii par w latach 1980-1985 opisuje działanie substancji w następujący sposób:
„Wprowadza człowieka w niewiarygodnie otwarty stan umysłu (…), rozbudza samoświadomość, wrażliwość i zdolność do współodczuwania. To wszystko ma związek (…) z tym, że ta substancja obniża poziom strachu i niepokoju” (Ingrasci 1985).
W 2010 roku brytyjski psychofarmakolog i psychiatra David Nutt opublikował w magazynie The Lancet badanie, którego celem była ocena szkodliwości różnych substancji psychoaktywnych. W badaniu brano pod uwagę zarówno bezpośrednią szkodliwość substancji dla użytkownika jak i dla jego otoczenia. Uzyskane wyniki wskazują na to, że zarówno szkodliwość indywidualna jak i społeczna MDMA w porównaniu do innych przebadanych substancji jest stosunkowo niska.
Istnieją jednak krótko- i długoterminowe zagrożenia związane z zażywaniem MDMA. Odpowiednie przygotowanie i zastosowanie dobrych praktyk redukcji szkód pozwala zniwelować ryzyko ich wystąpienia.
A Ty co o tym myślisz? Podziel się z nami swoją opinią w komentarzu.
